Sturmabteilung (kısaca SA, Türkçe: Fırtına Kıtası veya Fırtına Bölüğü), Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'nin, Weimar Cumhuriyeti zamanında nasyonal sosyalistlerin yükselişinde önemli rol oynamış yarı askerî örgütü. Mensupları kahverengi gömlekler giydiği için Kahverengi Gömlekliler adıyla da anılır oldu. Ernst Röhm en bilinen Sturmabteilung lideri olarak "Stabschef" ünvanına sahipti ve Ocak 1931'den, Temmuz 1934'e kadar SA operasyonlarını yöneten kişiydi. 1920'de kurulmuş, 1921'de ise tam anlamıyla yarı askerî bir nitelik kazanmıştı. Örgüt, 1920'li yılların başlarında parti toplantılarının güvenliğini sağlamak amacıyla hareket etmekteydi. Parti toplantılarını sabote etmek isteyen komünistlerle kavgaya tutuşan Fırtına Kıtası mensupları, daha sonraları barlarda, birahanelerde ve benzeri yerlerde komünistlerin silahlı örgütü Roter Frontkämpferbund ile sıklıkla kavga etmeye başladı. Bu kavgalar, kanlı çatışmalar halinde sokaklarda da yaşanabiliyordu. 1934 yılına gelmeden evvel SA'nın personel mevcudu 3.5 milyona kadar çıkmıştı. Ayrıca ağır silahları da mevcuttu. Buna karşı Alman ordusunun sadece 100.000 askeri vardı. Böylece Fırtına Kıtası, Nazi Almanyası içinde ikinci bir ordu haline geldi ve nasyonal sosyalistlerin politik rakiplerinin bastırılmasında önemli rol üstlendi. Nasyonal sosyalistlerin Almanya'da iktidara gelmesinden sonra kısa süreliğine yardımcı polis (Hilfspolizei) olarak atanan SA, 1934 yazında gerek SS'in daha da gelişmesi gerekse kendisinin zamanla fazla güçlenerek başına buyruk hareket etmeye başlaması nedeniyle Adolf Hitler ve Nazi Partisi'nin üst kademesinin dikkatini olumsuz olarak çekmeye başladı. 1934 yılında 30 Haziran'ı 1 Temmuz'a bağlayan gece Adolf Hitler, SA'nın üst kademelerinde yer alan kişilerin tutuklanmasını ve idamını emretti. 30 Haziran 1934'te Hitler, SS birimleri eşliğinde Bad Wiessee'ye geldi ve burada Ernst Röhm ve diğer yüksek rütbeli SA liderlerini şahsen tutukladı. Sonraki 48 saat içinde, 200 diğer kıdemli SA subayı Wiessee yolunda tutuklandı. Birçoğu yakalanır yakalanmaz vurularak öldürüldü, ancak Hitler, harekete geçmişte yaptığı hizmetlerden dolayı Röhm'ü affetmeye karar verdi. 1 Temmuz'da Göring ve Himmler'in yoğun baskısından sonra Hitler, Röhm'ün ölmesi gerektiğini kabul etti. Hitler, önce Röhm'ün intihar etmesine izin verilmesi konusunda ısrar etti. Röhm bunu yapmayı reddedince iki SS subayı Theodor Eicke ve Michael Lippert tarafından vuruldu. 85 kurbanın isimleri bilinmesine rağmen, tahminlere göre öldürülen toplam sayı 150 ile 200 arasında, geri kalanının kimliği belirsizdir.Bazı Almanlar infazlar karşısında şok oldu, ancak birçoğu Hitler'in ülkeye "düzeni" geri getirdiğini algıladı. Goebbels'in propagandası, sonraki günlerde eğer bu infazlar gerçekleşmeseydi "Röhm Darbesi" olacağını belirtti. Röhm ve diğer SA liderlerinin eşcinselliği, "şok"un artması için kamuoyuna açıklandı, ancak Hitler ve diğer Nazi liderleri, Röhm ve diğer adlandırılmış SA liderlerinin eşcinsel olduklarını yıllardır biliyorlardı.