Sicilya milliyetçiliği (ya da Sicilyacılık), Sicilya'nın özerk İtalyan bölgesinde ve ayrıca İtalya'dan daha fazla özerklik veya tam bağımsızlık isteyen ve Sicilya kimliğinin, kültürünün, tarihinin ve dil çeşitliliğinin daha fazla dahil edilmesini destekleyen Sicilya diasporasında bir harekettir.Sicilya'daki çeşitli ayrılıkçı ve otonomist hareketler çoğunlukla siyasi soldan, aynı zamanda daha az ölçüde sağdan ve merkezden destek aldı. Tarihsel olarak, Sicilyalı milliyetçi bir platforma sahip en dikkate değer parti, 1940'ların ortalarında zirvedeyken Cumhuriyet Senatosu'nda dört ve İtalyan Temsilciler Meclisi'nde dokuz sandalyesi olan ayrılıkçı Sicilya Bağımsızlık Hareketi idi.Çağdaş Sicilya'da, en büyük otonomist parti, 2008-2012 yılları arasında Raffaele Lombardo'nun başkanlığında Sicilya'yı yöneten daha büyük Özerklikler Hareketi'nin bir parçası olan Sicilyalıların Özerklik Hareketi olmuştur.