Osmanlı Devletinde eyaletler dört grupta incelenir. Bunlar : Salyaneli (Yıllıklı),Salyanesiz (Yıllıksız),Yurtluk-Ocaklık ve İmtiyazlı eyaletlerdir. 

a) Salyanesiz (Yıllıksız ) Eyaletler 

• Merkeze yakın olan eyaletlerdir. 
• Bu topraklarda tımar sistemi uygulanmaktadır. 
• Tahrir defterlerinin tutulması, tımarların teftiş edilmesi bu eyaletlerde merkeze bağlılığı kuvvetlendirmiştir. 
• Bu topraklar dirliklere ayrılarak yöneticilere maaş karşı­lığında verilmişlerdir. 

 b) Salyaneli ( Yıllıklı ) Eyaletler 

• Merkeze uzak olan eyaletlerdir. 
• Bu topraklarda iltizam sistemi uygulanır. 
• Bu eyaletlerdeki topraklar dirliklere ayrılmaz, bölgedeki yönetici ve askerlere hizmet karşılığında salyane adlı maaş olarak verilirdi. 
• Bu eyaletlerden elde edilen gelir kesinti olmadan doğ­rudan hazineye aktarılmıştır. 

 c) Özel ( İmtiyazlı ) Eyaletler 

• Osmanlı Devletinde ayrıcalığı kabul edilen iç işlerinde serbest dış işlerinde devlete bağlı olan topraklardır. 
• Bu grupta yer alan eyaletlerin ayrıcalıkları coğrafi ko­numları yada dini değerlerinden kaynaklanmaktadır. 
• Hicaz bölgesi dini değeri sebebiyle asker ve vergi ver­mezken Kırım asker göndermesine rağmen vergi ver­memiştir. 

d) Yurtluk-Ocaklık Eyaletler 

• İşleme hakkı yerli beylere veya aşiretlere bırakılan top­raklardır. 
• Merkeze yakın veya uzak olabilen arazilerdir. 
• Burayı yöneten beyler , beylerbeyine bağlı kalmışlardır. 
• Hakkari ve Tunceli bu topraklara örnektir.
• Osmanlı Devletinde Eflak – Boğdan bölgesine iki memleket anlamına gelen Memleketeyn adı verilmiştir. Buranın yönetici­sine ise Voyvoda denir. Eflak-Boğdan günümüzdeki Romanya bölgesidir. Cezayir, Tunus ve Trablusgarp bölgesine Garp ocakları denir. Buranın yöneticisine Dayı denir. 
• Mısır yöneticisine Hidiv,Kırım yöneticisine ise Giray denir. 
• Mekke ve Medine bölgesine Harameyn denir. Buranın yöneticisine ise Şerif denir.