Osmanlı toplumunun karmaşık bir yapısı vardır. Müslüman toplumun yanında (Arap, Boşnak, Berberi…) Hristiyan (Rum, Ermeni, Romen, Macar, Sırp…) ve Yahudi topluluklar da bulunmaktadır. Bunların tamamına da “tebaa” denilmiştir.
Osmanlı Devleti’nde geçimini ziraat, hayvancılık, zanaat ve diğer geçim kaynaklarıyla sağlayan, devlete bu kazançları üzerinden vergi ödeyen kesime “reaya” denmiştir.
Reaya ve konar - göçer olarak ayrılan Osmanlı toplumunda, reayalar da kendi aralarında şehirli ve köylü olarak ayrılmışlardır.
Şehirde yaşayan halk genelde asker; köyde yaşayan halk imam, terzi, hallaç, işçi ve bakırcı benzeri meslekleri tercih etmiştir.