• Osmanlı Devletinde ilmiye sınıfı görevlilerinin yetiştirilmesi amacıyla açılan dini ve pozitif bilimlerin bir arada verildiği orta ve yükseköğretim seviyesindeki eğitim kurumuna denir.
• Osmanlılarda ilk medrese, 1330’da Orhan Bey tarafından İznik’te açılan Süleyman Paşa medresesidir.
• Masrafları vakıflar tarafından karşılanmıştır.
• Medreselerin hocalarına Müderris, müderris, yardımcılarına Muid, öğrencilerine ise Danişmend (talebe, suhte) denilirdi.
• Medrese yöneticisine Fakih, alınan eğitim sonunda ise İcazetname denilen diploma verilmiştir.
• Medrese mezunlarının atanma sırasına dayanan sisteme Mülazemet denir.

Medreselerde Akademik Kariyer Basamakları

• Softa ( Suhte ): Orta düzeydeki medrese öğrencilerine denir.
• Danişmend: Yükseköğretim düzeyindeki öğrencilere denir.
• Muid: Müderris yardımcısına denir.
• Mulazım: Medrese mezunu olup atanmayı bekleyen kişiye denir.
• Müderris: Medrese hocasına denir.

Medresenin Bölümleri

• Darüttıp: Tıp eğitiminin verildiği medrese bölümüdür.
• Darülhadis: Hadis alanında ileri düzeyde eğitim veren bölümdür.
• Darülkurra : Kur’an-ı Kerim’in ezberlenmesi ve usulüne göre okunması amacıyla eğitim veren bölümdür.
• Darülhendese: Matematik ve astronomi alanlarında eğitim veren bölümdür.
• Eskiden, medrese talebeleri üç aylar denilen Receb, Şaban ve Ramazan aylarında hem öğrendiklerini tatbik etmek ve pekiştirmek hem de halkın dini ve ilmi ihtiyaçlarını karşılamak maksadıyla memleketin muhtelif yerlerine dağılırlardı. Bu sosyal ve kültürel faaliyet “Cerre Çıkmak” şeklinde ifade edilirdi.