Türkiye Cumhuriyeti “Laik” bir devlettir. Laik devlet anlayışı 1924 Anayasasında 1937 yılında yapılan değişiklikle ilk kez laiklik ilkesi benimsenmiştir.
Laik devlet anlayışında dini inanç hürriyeti serbesttir. Burada var olan serbestlik mutlak serbestliktir. Yani anayasal sınırlama yoktur.
Laik devlet anlayışında ibadet hürriyeti serbesttir. Ancak bu serbestlik anlayışında mutlak, sınırsız bir serbestlik yoktur. Anayasanın 14. Maddesine yani Anayasa ilkelerine aykırı olmamak şartıyla serbesttir. Laik devleti tanımladığımızda, Din ve Devlet işlerinin bir birinden ayrılmasıdır. Ancak bu tanım yeterli değildir, yani laik devletin temel unsurları şunlardır;
Din ve devlet işlerinin ayrı tutulması
Devletin resmi dininin bulunmaması (1928 yılında devletin resmi dini İslam’dır ibaresi kaldırıldı)
Devletin vatandaşlar üzerinde din ve mezhep ayrımı yapmaması yani, tüm herkese eşit davranması
Hukuk kuralları din kurallarından etkilenmemelidir.
Din hizmetleri de kamu hizmetleri olarak kabul edilme